Georgia

De eerste stop van deze reis is Georgia. De vlucht verliep voorspoedig, alleen had ik de pech om naast een klein kind te zitten. Echt slapen zit er voor mij niet in tijdens het vliegen, maar wel een beetje kunnen doezelen. Eenmaal aangekomen in Atlanta eerst natuurlijk door de douane. Omdat ik al eerder hetzelfde paspoort heb gebruikt om de VS in te komen mocht ik nu gebruik maken van de automaten. Ik heb idee het die dat die rij langzamer ging dan de menselijke! Maar ik mocht weer naar binnen en na het oppikken van mijn koffer was het tijd om naar het rental car park te gaan om mijn auto op te halen. Ik had een kleine auto gehuurd maar aan kleine auto's doen ze natuurljk niet in de VS dus toen ik een auto mocht uitzoeken stonden er allemaal van die enorme Jeeps! Die leken me niet heel zuinig rijden en waren me ook te groot, maar gelukkig stond er ook nog een mooie rode Toyota Corrola die nog een beetje op maat was. Atlanta is een drama om te rijden (het lijkt wel alsof men niet kan rijden) en het was natuurlijk ook laat voor mij en donker, dus het was wel even een spannend ritje voor me. Maar uiteindelijk gearriveerd bij mijn Airbnb, helaas deed mijn door code het niet. Na telefonisch contact met de host gelukkig uiteindelijk naar binnen en vrij snel in bed gekropen natuurlijk.

Vrijdag heb ik vooral gebruikt om bij te komen van de reis en jetlag. Wel even met de auto boodschappen gedaan maar verder vooral op de bank gehangen. 's Avonds was het tijd voor het rehearsal dinner wat de moeder van de bruidegom had georganiseerd. In een enorme stortbui naar het restaurant gereden en vanwege de regen, de wegen en de onbekende auto was deze rit ook wel weer spannend. In de buurt van het restaurant niet kunnen parkeren, dus uiteindelijk maar voor de valet optie gekozen. Het was super om de familie Grace weer te zien! Emylie zag er alvast prachtig uit, en het eten was heerlijk. Lekker bijgekletst met Foster die tegenover mij zat, en rond half 11 weer richting mijn appartement vertrokken.

Zaterdagochtend eerst een rondje door de buurt gelopen om Decatur een beetje te verkennen. Het was erg warm maar lekker weer, en na een tijdje te hebben rondgelopen eerst maar eens een smoothie gehaald met oa boerenkool, spinazie, munt, etc. Erg lekker! Daarna nog een tijdje op de bank gehangen en een middagdutje gedaan voordat het tijd werd om me om te kleden voor de bruiloft. Rond kwart over 5 richting de trouwlocatie gewandeld op 10 minuten afstand. De ceremonie was een combinatie van de bekende Amerikaanse bruiloften zoals je ze op tv ziet en joodse elementen. De ceremonie begon met de parade van bruidsdames en heren, en papa Mike als laatste met Emylie. Iedereen werd welkom geheten met speciale dank voor de mensen die van ver zijn gekomen (ha!). Eerst werden de vows uitgesproken met het bekende "in sickness and in health" gedeelte, vervolgens een stuk voorgelezen uit een boek oid, kon niet helemaal verstaan welke maar het ging over liefde. Daarna het uitwisselen van de geloften in zowel Hebreeuws als Engels en het omdoen van de de ringen. Dit werd gevolgd door het vasthouden van de handen en een mooi stuk over hoe deze handen voor elkaar zullen zorgen, de kinderen zullen dragen, tranen zullen drogen, samen oud en gerimpeld zullen worden. Was een mooi stuk! Tot slot het uitspreken van husband & wive, het breken van het glas en het delen van een glas en natuurlijk de eerste kus als man en vrouw! Het leuke van de ceremonie vond ik dat de bruidegom Simon juiste degene was die overmand werd door emoties en het niet droog kon houden in plaats van de bruid! Hierna was het natuurlijk tijd voor felicitaties en een drankje. Simon is gek op bijzondere biertjes en hij had een paar leuke beschikbaar. De eerste was een sour die heel fruitig was. Op zich wel lekker maar doet mij niet meer aan bier denken, dus daarna maar overgestapt op een IPA die ook lekker was. Daarna was het tijd voor het diner met een buffet. Na het buffet tijd voor de eerste dans en de dans tussen vader en dochter die erg lief was. Om 22u ging de muziek buiten uit en een half uurtje later heb ik afscheid genomen van de bruid en bruidegom en ben ik weer terug gewandeld naar mijn appartement. Nog steeds moe van het reizen en jetlag natuurlijk! Maar het was een mooie, kleine bruiloft en ik vond het bijzonder dat ik er bij mocht zijn!

Zondag was het tijd om Decatur te verlaten en noordelijk richting de Smoky Mountains te rijden om nog een paar dagen bij Cindy thuis door te brengen in het dorp Sautee Nacoochee. Ik had ontdekt dat redelijk op de route een Premium Outlet Mall zat met twee van mijn favoriete winkels, Dressbarn en Maxstudio.com (de laatste hebben ze niet meer in Orlando dus daar was ik extra blij mee). Ik had natuurlijk niet gerekend op shoppen dus ik moest me inhouden, maar de drie gekochte jurkjes mee naar huis nemen moet wel lukken! Daarna was het nog ongeveer drie kwartier rijden door het mooie Georgia alvorens ik rond drie uur bij Cindy arriveerde. Die woont zoals ze het zelf zegt in de boonies al vond ik het nog wel meevallen, maar het huis staat op een grote lap grond tussen de bomen en is erg fraai. Cindy was zo moe van pijnstillers die ze had genomen vanwege haar gebroken teen, haar lupus en alle emoties als moeder van de bruid dat zij vlak nadat ik was gearriveerd op bed is gaan liggen en daar de volgende ochtend pas weer uit kwam. Maar Mike en Foster hebben mij en de aanwezige familie van Mike op sleeptouw genomen en de heuvels ingereden om van bovenaf de vallei waar Cindy en Mike wonen te bekijken met mooi uitzicht op Mount Yonah! Daarna zijn we in de buurt pizza gaan eten en weer terug bij huis ben ik vrij snel mijn bed op gaan zoeken om te slapen.

Op maandag was Cindy gelukkig bijgekomen en heeft ze ons op sleeptouw genomen door de omgeving heen. Na het uitgebreide ontbijt bij Huddle Hut met wafels, eieren, bacon, biscuits & gravy en natuurlijk hash browns zijn we het toeristisch pad op gegaan. Langs een oude graanmolen, lokale winkels, het 'prachtige' Helen wat als 'alpine' town een toeristische trekpleister is, en door de mooie omgeving gereden! Helaas geen kerstmannen voor papa bij de Christmas store! Rond vijf uur weer terug en Mike was inmiddels ook klaar met werken, dus tijdens een wijntje kon ik mijn cadeautjes geven. Daarna zijn we weer uit eten geweest en heb ik echt southern food gegeten met fried pork chops, fried okra, en curly fries. Met het uitgebreide ontbijt van die ochtend stond ik inmiddels op barsten dus ik kreeg het niet eens op maar lekker was het wel!

De volgende ochtend zijn Cindy en ik nog even samen gaan ontbijten alvorens ik weer terug ben gereden naar Atlanta om het vliegtuig richting Washington DC te pakken. Na het ontbijt was het helaas tijd om weer afscheid van Cindy te nemen maar hopelijk zie ik haar snel weer! Ik had ruim de tijd genomen om terug te rijden naar het vliegveld en dat was met het verkeer op de weg maar goed ook. Nog een enge ervaring gehad met een auto die me bijna van de weg afreed waardoor mijn auto flink aan de zwabber raakte, maar gelukkig geen ongelukken! De auto weer afgeleverd bij Alamo en op richting de gate. Ik moest nu wel wat langer wachten omdat ik vroeg vertrokken was maar ach, dat is beter dan stressen. De vlucht ging ook erg snel dus na ruim een uur stond ik in Washington! Suzanne had ons appartement al gevonden, dus na het ophalen van mijn koffer de metro gepakt haar kant op. Helaas was het spits dus de eerst metro na mijn overstap zat bomvol, maar de volgende ging gelukkig wel. Suzanne pikte me op bij het metro station, en nadat ik nog even een salade als avondeten had gehaald bij Traders Joe richting onze Airbnb. Suzanne en ik hadden elkaar in Nederland al een tijdje niet meer gezien, dus erg grappig dat je dan bijkletst aan de andere kant van de Atlantische Oceaan! Vrij snel na het eten toch mijn bedje opgezocht in voorbereiding op een paar intensieve dagen Washington DC!