Costa Rica 5

Dag 14: naar Vergel de Punta Mala (donderdag 23 januari 2020)
Vanmorgen vertrok de bus pas om half 11 dus lekker even rustig aan gedaan. Beetje proberen uit te slapen, boekje lezen, en de hele onderneming van het haren wassen. En natuurlijk de kolibrie-show voor mijn raam bekijken. Vloog eentje tegen het raam aan maar gelukkig bleef deze niet liggen. Misschien wel een kromme snavel nu! Met de bus weer naar boven, en nu echt het hoogste punt van de reis bereikt boven de 3000 meter. Daarna helemaal afzakken naar de kust! Onderweg gestopt voor een supermarkt, en een speciale missie. De eigenaar van onze lodge in Corcovado wilde namelijk nieuwe regenlaarzen in verschillende maten om de verhuren. Dus wij als groep allemaal een paar passen zodat hij een aantal gemiddelde maten heeft. Best grappig om even zo’n andere winkel in te stappen. Daarna door naar onze lunchstop waar we weer even WiFi hadden, dus even snel een berichtje versturen dat ik er nog ben! Uiteindelijk kwamen we dan bij zee uit, en even later bij onze lodge. We slapen hier in luxe tenten. Gelukkig wel een eigen tent omdat de groep niet vol is. Maar het is hier weer zwaar vochtig en ik met de zwaarste koffer ongeveer had de tent die het verst weg was, dus toen ik daar eenmaal bezweet en vochtig en vies in de warme tent kwam was ik er even klaar mee. Eerst dus maar even de bikini aan om af te koelen in de rivier. Echt zwemmen zat er niet in, daarvoor was het te ondiep, maar wel een tijdje zitten badderen en heerlijk afgekoeld. Daarna kon ik de tent ook weer aan. Ondanks alle muggennetten toch maar ook mijn klamboe weten op te hangen, de (Nederlandse) eigenaar beweerde dat hier bijna geen muggen zijn maar die ene weet me vast te vinden! Beetje vast wat spullen uitgezocht aangezien ons volgende hotel niet te hele koffer mee kan, en even op bed geschreven en gelezen totdat het tijd was om me aan te kleden voor diner. In de lobby lukte het zowaar om mijn blog te publiceren, en daarna door de stromende regen naar het restaurant gelopen. Gelukkig had ik een paraplu bij me! De kip was lekker, maar ze zijn hier dol op koriander dus de sla en rijst heb ik grotendeels laten staan. Na het eten terug richting tent, waar het nog steeds lekker warm is. Zal een klam nachtje worden!

Dag 15: Vergel de Punta Mala (vrijdag 24 januari 2020)
Onrustig geslapen in de tent en vroeg wakker door de brulapen. Maar voldoende uitgerust om vanmorgen walvissen proberen te spotten! Half uurtje rijden met de bus en toen via het strand de boot op. Eigenlijk hadden we na een minuut of tien de eerste walvis (bultrug) al te pakken. Een mannetje wat prachtig aan het ‘zingen’ was in de hoop een vrouwtje te verleiden. Wat een bijzonder geluid is dat! En hij kwam een paar keer boven dus een prachtige staart te pakken! Heel leuk om meteen prijs te hebben. Een aantal keer afwachten tot hij weer kwam drijven zodat we hem goed konden zien. Daarna een stukje varen om een familie van vier te volgen. Hier zat ook een baby bij. We konden een flink stuk met ze mee opvaren, en omdat de zee kalm was waren de walvissen ook vrij kalm. Fantastisch gezicht ook weer. En ook al staakte mijn camera een paar keer, toch een aantal mooie foto’s kunnen trekken! Hierna verlieten we de walvissen om een stukje langs de kust te varen en een mooie natural arch in het water te bekijken. De wolken bleven tegen de bergen hangen en het was stralend weer. Tot slot nog een stukje snorkelen. Niets bijzonders om te zien, maar het water was heerlijk warm en eindelijk in de Pacific gezwommen! Hierna boeren we terug naar het strand. Helaas had ik een verkeerde plek op de boot gekozen die wel goed was voor foto’s, maar niet voor mijn huid. Best pittig rood geworden dus. De rest van de middag de zon maar vermeden. We hadden de rest van de middag bij een restaurant aan zee. Het bestellen van de lunch duurde vreselijk lang dus daar werd ik wel een beetje ‘hangry’ van. Uiteindelijk mijn frietjes gekregen, en terwijl de rest van de groep naar zee liep ben ik onder het dak van het restaurant blijven zitten uit de zon. Beetje pijnlijke armen wel van de zon maar hopelijk trekt het snel weer bij. Gebruik gemaakt van het betere internet bij het restaurant om mijn vorige blog met wat foto’s te plaatsen, wat te appen met familie en de oppas van Mika, en toch wel geschrokken van het nieuws dat een oud-reisgenoot de strijd tegen kanker heeft verloren. Tegen half zes toch even naar het strand gelopen voor de zonsondergang, en daarna in hetzelfde restaurant het avondmaal genuttigd. De service mocht misschien niet overhouden, maar het eten was wel erg goed gelukkig. Hier draaide ook de ventilatoren, heerlijk dat windje op mijn huid. Na het eten door het donken terug over de smalle, hobbelige weg naar onze tenten lodge. Hier eerst maar eerst onder een koele douche gaan staan en in de weer met after sun. Beetje wat spullen vast uitgezocht voor morgen aangezien niet onze hele koffer mee kan naar de volgende bestemming, maar het licht in de tent is niet best dus de rest doe ik morgenvroeg wel. Daarna onder de klamboe gekropen om nog wat te schrijven en te gaan slapen!

Dag 16: naar Corcovado (zaterdag 25 januari 2020)
Stiekem ergens toch fijn om het tentenkamp weer te verlaten. Echte kampeerder zal ik nooit worden! Vanmorgen de spullen die ik de komende drie dagen nodding heb in een aparte tas gestopt aangezien de koffers dus niet mee mogen. Koffer is gelijk een stuk lichter! Voor de zekerheid ook mijn hele reisapotheek meegenomen, is ook zo vervelend als je iets nodig hebt en niet mee hebt. Het was ongeveer een uur rijden naar de haven, maar we moesten nog stoppen bij supermarkt, bank en apotheek voor iemand die pas echt goed lek is gestoken en daar vreselijk veel last van heeft en dus medicijnen nodig had. Daarna nog even in de bus en wachten op de boot. Logisch dat de koffers niet mee mogen, we pasten er zelf als groep amper op! Eerste stuk was nog over de rivier en langs mangrovebossen. En we kwamen nog een alligator tegen met zijn bek wagenwijd open. Lachen voor de camera! Bij de monding van de rivier naar zee werd het even goed ruw, maar op zee zelf was het weer kalmer. Geen dolfijnen of walvissen meer gespot helaas, maar we krijgen nog meer kansen. Zand was erg heet aan mijn voeten dus snel slippers gepakt aangezien we vanuit de boot nog een stukje door het water moesten. De cabins zijn primitief en erg heet, maar verder ligt het complex prachtig aan het strand! Eerst even een smakelijke lunch gehad en de rest van de middag tijd om te relaxen. Vanwege mijn verbrande huid eerst dus maar eens een boekje gaan lezen om mijn veranda in de schaduw. Later op de dag even naar het strand gelopen en daar zat een prachtige papegaai! Rood met blauw en geel, de primaire kleuren compleet. Gelukkig wilde het beestje best even blijven zitten want ik was mijn camera vergeten, dus op een holletje terug maar daarna kon ik een paar mooie foto’s maken. Aan het strand in de schaduw verder gelezen, totdat de sandflies op bezoek kwamen. Dus weer terug naar mij veranda en daar kwamen de aapjes (verder weg) en tapir (heel dichtbij) ook nog langs. De tapir nog niet op de foto, het was net te donker en in kreeg mijn instellingen niet snel genoeg op orde. Maar leuk was het wel! Nog even zitten relaxen tot het tijd was voor diner, en daarna gauw douchen en te bed aangezien we morgenochtend zeer vroeg beginnen!