Loch Ness-Culloden-Glencoe

Loch Ness

Vandaag hebben we een route gekozen uit de Lonely Planet waarbij we een ritje rond Loch Ness reden. Na een prima ontbijt zijn we rond 9 uur vertrokken. De start was in het dorpje Beauly, en klein dorpje zo'n 16 km ten westen van Inverness. Hier hebben we over Beauly Priory lopen, een ingestort kerkje. Vervolgens zijn we doorgereden naar Cannich en het nabij gelegen Dog Falls. Hier hebben we een wandeling van een uur gemaakt. De waterval door een gemiste afslag niet gezien, maar flink naar boven geklommen en de beentjes gestrekt. Helaas stond de auto in een wolk van muggen die vervolgens ook in de auto zaten, dus ik ben lek geprikt. Daarna probeerde de navigatie ons over een afgesloten weg te laten rijden, dus moesten we omdraaien en nog een keer alle schapen die we zojuist gepasseerd waren van de weg af jagen. Door naar Drumnadrochit om daar in de souvernirsshop voor Nessie-prullaria rond te neuzen. Even doorrijden naar Urquhart Castle, een ruïne van een kasteel op de oevers van Loch Ness. Ondanks zorgvuldig turen het monster niet kunnen ontdekken helaas. Er was laaghangende bewolking dus deze mist droeg wel lekker bij aan de sfeer! Na een uurtje kasteel verkennen zijn we weer in de auto gestapt en hebben we Loch Ness weer even verlaten voor de scenic route door de Highlands over de A887 en A87. Smalle eenbaansweggetjes met passing lanes en diepe kuilen langs de weg, maar mooi was het wel. Het Glengarry viewpoint viel dan weer tegen, aangezien er door de groene bomen niet zo heel veel uitzicht te zien was. Via General Wade's 18th century military road (inmiddels geasfalteerd) en de B862 omhoog gereden naar Suidhe Chuimein voor het uitzichtpunt, alleen lag dit zo hoog dat we inmiddels dik in de wolken reden en er dus niet zoveel uitzicht was! Droeg wel weer bij aan de mystiek van Schotland! Terug naar beneden daar maar naar de Falls Of Foyers. Hier een korte wandeling gemaakt naar deze mooie waterval. Inmiddels was het rond 18 uur en zijn we doorgereden naar onze laatste stop in Dores, op zoek naar de Dores Inn om wat te gaan eten. Voordat we het wisten waren we door Dores heen zonder inn, dus omdraaien en nog een keer proberen en nu wel gevonden! De inn ligt ook weer aan het water van Loch Ness, maar omdat het te koud was buiten zijn we lekker in de bar gaan eten. Het toetje (sticky toffee) konden we niet laten staan, dus na deze zonde (al lopen we gemiddeld 10km per dag dus moet kunnen) zijn we nog even over Dores Beach gaan wandelen om het avondeten te laten zakken. Vervolgens was het nog een kwartiertje terug rijden naar onze b&b, en waren we bijna 12 uur later weer terug waar we vanmorgen zijn begonnen. Veel gereden maar ook veel gezien en ondanks de spetters regen die we gelukkig voornamelijk in de auto hadden weer een leuke dag gehad!

Inverness-Culloden Battlefield-Glencoe
Vanmorgen onze b&b weer verlaten en eerst in de buurt van Inverness naar de Culloden Battlefield/Moor geweest. Dit is het slagveld waar de tweede jacobietenopstand ten einde kwam. Tijdens de bloedige, meedogenloze confrontatie werden binnen een uur 1500 Schotten afgeslacht door de Engelse troepen onder leiding van Cumberland. Bonnie Prince Charles moest vluchten en de Stuarts zouden nooit meer de troon bestijgen. Omdat het flinke regende kreeg het slagveld een extra naargeestig beeld. Na een uitgebreid bezoek aan de tentoonstelling over deze veldslag zijn we de Moor opgegaan en hebben daar met behulp van een audio guide ruim een uur tussen de linies gelopen. De vlaggen geven mooi aan waar de linies zich bevonden, en omdat de Schotse slachtoffers ter plekke zijn begraven vind je er ook de Memorial Stones terug. Na deze geschiedenisles zijn we weer in de auto gestapt en hebben we koers gezet richting Fort William. Via allerlei kleine weggetjes met veel single road tracks nog even naar Nessie gezwaaid en vervolgens op zoek naar Ben Nevis, de hoogste berg van de UK. Deze niet helemaal bewust gezien, en de navigatie leidde ons ook niet naar het visitors centre, dus morgen wagen we een nieuwe poging. Wel in het centrum van Fort William vast boodschappen gedaan voor de komende dagen, want ons komende verblijf ligt wat afgelegen in de buurt van Glencoe. Nog een half uurtje rijden en we kwamen aan bij onze luxe stacaravan waar we de komende drie nachten slapen. De receptie was al dicht, maar er lag keurig een envelop met mijn naam erop te wachten met informatie welke caravan voor ons is. Nadat we onze spullen naar binnen hadden gebracht ben ik nog even terug gelopen naar de receptie, want dat is de enige plek waar buiten WiFi is hier. Sta je dus wel in de regen, dus snel weer naar binnen. De gaskachel is een eng ding en na een aantal pogingen waarbij er eerst een steekvlammetje kwam (ik heb gelukkig mijn wenkbrauwen nog) en we daarna niet zeker wisten of het ding nou aan stond besloten geen risico met gas te nemen en het ding uit te laten. Heel erg koud is het gelukkig niet. Na het koken en een gedeeld lokaal biertje die we in de supermarkt op de kop hebben getikt nog even terug naar de receptie om het weer voor morgen op te zoeken. Dat ziet er gelukkig iets beter uit dus hopelijk houden we het zo goed als droog met wandelen. Tijdens ons kopje thee zagen we zowaar twee herten vanuit onze caravan, al waren ze duidelijk mensen gewend want heel hard wegrennen toen ik naar buiten liep voor een foto deden ze niet. Lekker op de bank mijn boek uitgelezen, en na een hete douche morgen wel met het juiste adres op zoek naar Ben Nevis!