Punakaiki en Franz Josef

Maandag 25 november 2013
Vannacht weer lekker geslapen in mijn eigen private cabin. Ik had van de receptie een dikke deken gekregen en dacht overdag in de zon van 'het zal wel', maar ik was er uiteindelijk wel blij mee want het werd flink koud vannacht! Zoals eerder aangegeven ging de bus vandaag relatief laat weg, dus in de ochtend lekker rustig aan gedaan. De eerste twee uur in de bus reden we door Buller Gorge. Ook langs het meest gefotografeerde stukje weg van NZ, 15 meter uitgehakt met de hand in de rots. Heel mooi om te zien, maar ik werd ook ontzettend misselijk van het draaien en keren van de weg. Ik was ook blij dat we twee uur later de bus uit mochten voor een koffie-break. Ik was ook wel toe aan koffie, want die had ik ook nog niet op! Daarna vervolgde onze weg zich naar Westport voor een supermarkt, en een kwartiertje later stopten we bij een zeeleeuwen-kolonie. Inmiddels was het flink gaan regenen. Na alle mooie dagen die we hebben gehad mogen we niet klagen, maar beetje jammer is het wel ;) Vervolgens naar Punakaiki voor de 'pancake rocks'. Dit zijn gelaagde rotsen die er in een ruige kustlijn best spectaculair uitzien. Helaas regende het hier ook pijpenstelen, dus de wandeling ging in hoog tempo. Ons verblijf was vervolgens nog ongeveer 10 minuutjes rijden. Omdat de Straybus hier niet kon komen, namen we een pendelbusje. Dat was nog wel even een gedoe met al onze spullen, maar is ook gelukt! Omdat de regen het niet heel aantrekkelijk maakte om naar buiten te gaan, hebben we in de lodge die we met 10 man delen een beetje zitten chillen. Ik had nog een salade over, plus een hoop kipfilet, dus het laatste heb ik gebakken en door de sla gegooid. Prima maaltijd zo. Nathalie en ik heb daarna nog even onze schema's en hostels vergeleken en ons ingelezen voor de komende week. Ik heb besloten om bij Franz Josef de gletsjer op te gaan, dit is een cadeautje van mijn papa en mama. Ik heb goede hoop dat mijn been over twee dagen beter genoeg is om dat te doen. Vandaag kon ik de groep tijdens de korte wandelingetjes al weer aardig bijhouden, maar het is werkelijk fraai blauw en er zit nog steeds een ei op. De tour die ik ga doen op de gletsjer zet je met een helikopter af op de gletsjer, dus dat lijkt me erg gaaf! Ik ging eerst voor de duurste optie, maar onze buschauffeur vertelde me dat dit het extra geld niet waard is, dus ik ga toch maar voor de goedkopere variant. Morgen vertrek dus bus pas rond het middaguur, dus als het droog is in de ochtend doen we nog een wandeling. Anders ga ik een poging doen om mij haren te wassen zonder mijn hechtingen nat te maken ;)

Dinsdag 26 november 2013
Vanmorgen beetje kunnen uitslapen. Helaas regende het nog steeds pijpenstelen, dus wandelen was niet echt een optie. Dus tot 10 uur in onze lodge gebleven, haren gewassen, rustig ontbijten en mijn spullen bij elkaar pakken. Daarna rondgehangen in de lounge totdat de bus vertrok. Onderweg moesten we een brug over die wel bijzonder was: het was namelijk een brug waarbij het spoor was ingelegd in de weg, dus de trein en auto delen hetzelfde oppervlakte. Had ik nog nooit eerder gezien! Vervolgens nog een stop bij een klein museum over de hertenjacht in dit gebied. Dat gaat wel op een bijzondere manier, namelijk per helicopter. Die drijft een hert op, waarna er iemand uit de helicopter sprong op de nek van het hert. Daarna vonden ze een afschietend net uit, wat het iets minder rodeo maakte ;) Uiteindelijk arriveerden we in Franz Josef. Nadat we ons opgegeven hadden voor de gletsjertrip door naar ons hostel. Hier heb ik weinig meer gedaan behalve een chili in elkaar gedraaid en mijn spullen voor morgen bij elkaar gezocht. Wel geregeld dat de receptie een afspraak voor mij maakt morgenochtend bij de dokter om morgenmiddag mijn hechtingen te laten verwijderen. Yay! Onze helicopter gaat morgenochtend om 8.15 uur, een vroegertje dus maar de kans op zon is in de ochtend groter schijnt. Dat hopen we dan maar! Vroeg te bed, en zin in morgen!

Woensdag 27 november 2013
Vanmorgen vroeg op voor de gletsjertocht. Nouja, vroeg, 7 uur is al bijna uitslapen hier! Meestal ben ik voor die tijd wel wakker. Na het ontbijt onderweg koffie gescoord, en na mij melden en betalen voor de tocht. We kregen waterdichte schoenen, dikke sokken, een waterdichte broek en jas, handschoenen, muts en een tas om onze spullen in te doen. Mijn camera paste daar niet in, maar gelukkig mocht die als enige los om de nek mee. Na de nodige safety rules op naar de helicopter! De rit duurde maar 5 minuten, maar het was wel erg tof om eens in een helicopter te zitten! Ik zat gelukkig aan het raam en kon dus mijn best doen voor foto's. Na de landing op de gletsjer was het tijd om onze 'cramps' onder te binden. Je staat daarna een stuk zekerder op het ijs! Toen begon de tocht. Eerst omhoog, en helemaal prettig voelde ik me niet want ik was ontzettend benauwd weer te vallen. Ik was dus de traagste van allemaal. Het is de bedoeling dat je al stampend je voeten op het ijs zet, zodat de spikes onder te schoenen flink wat grip bieden. Viel niet altijd mee met een blauw been! Maar het is gelukt. Onderweg moesten we eerst een stuk verticaal omlaag wat ik echt niet grappig vond, en daarna met een touw als houvast recht omhoog. Vroeger had ik het vast super gevonden maar ik ben blijkbaar een stuk onzekerder geworden door mijn val! Zal wel weer slijten, maar het hinderde vandaag wel. Uiteindelijk kwamen we bij een ijsgrot, maar na een paar meter ging het weer stijl omlaag in stromend smeltwater, en besloot ik dat ik daar geen zin in had en ben omgekeerd. Na de grot gingen we weer naar beneden. Normaal is dat moeilijker, maar mij ging dat een stuk makkelijker af op een of ander manier, dus toen kon ik toch ook nog genieten. De helicopter kwam ons ophalen van de gletsjer en deze keer mocht ik voorin zitten! Dat was extra gaaf! Zo'n helicopter hangt lekker scheef in de bocht. Helaas was het hier ook weer snel over met de pret. Na onze spullen teruggebracht te hebben, heb ik wat souvenirs gescoord en ben ik terug gegaan naar de lodge om te vragen hoe laat mijn afspraak bij de dokter was. Die was om 15 uur, dus ik ben even op bed gaan liggen rusten. Uiteindelijk waren mij hechtingen binnen een kwartiertje verwijderd. Er zitten nog wel hechtpleisters op, en een klein pleistertje om het af te dekken. Daarna was het tijd voor de glacier hot pools. Er waren drie baden, van 36, 38 en 40 graden. Ik heb hier heerlijk twee uur in het water liggen ontspannen! Normaal zit ik nooit zo lang in bad! ;) Maar het was wel even lekker voor mijn blauwe been. Na het eten ga ik zo nog even een wijntje drinken met Nathalie om te vieren dat mijn hechtingen eruit zijn, en daarna spullen bij elkaar zoeken en morgen weer onderweg naar de volgende stop, Wanaka!